truly honest when I tell you that she kept me going at times when I considered giving up.
Simba, Hayatımı Değiştiren Terrier…
Bugünün yazısı, Simba’ya, ondan her bahsedişimde gözlerimin dolu dolu olması ve boğazımın düğümlenmesine dair olacak.
Sanıyorum ki çoğunuz Sahip Çıkalım’ın çıkış öyküsünü, bu işe nasıl başladığımızı bilmiyorsunuz…
6 Ocak 2008, yaşlı Terrier’im Simba, ameliyat masasında hayatını kaybetti. Memelerindeki tümörler sebebi ile tedavi görüyordu. Tümörler yayıldı. Sahibi, onu kısırlaştırmadığı için hastalığa yakalanmıştı. Bunun yerine onu çiftleştirmişti. Simba, o kör haliyle başının çaresine baksın diye sokaklara atıldığında 14 yaşındaydı.
Bu fotoğraf, onu SHKD’de ilk gördüğüm anda çekilmişti. Barınakta çalışanlar ciddi davranış bozukluğu olan kör bir köpeğin varlığından bahsetmişlerdi. Kimseyi yanına yaklaştırmıyordu, cesur ve haşindi… Ona ait ilk anım, bir tomar gri tüyün aniden üstüme saldırarak beni öldürmeye çalışmasıydı. Sonra, aniden hırlamayı kesip elimi yalamaya başmıştı.
İlk görüşte aşktı bizimki. O gün barınaktan, herkesin korktuğu ve kimsenin istemediği o kör köpekle beraber ayrıldım. Bu yaşlı köpek hayatımı sonsuza dek değiştirecekti.
Neredeyse üç sene boyunca Simba ve ben hep beraberdik. Bana çok düşkündü ve benden başka kimseye güvenmediğini söylersem abartmış sayılmam. Başlarda diğer iki köpeğimle beraber evde kalırken, zaman içinde benimle beraber toplantılara bile gelmeye başlamıştı. Simba, daha önce hiç bir köpeğin bulunmadığı yerlere gidiyordu.
Simba kördü. Tedavisi yapılmamış hipermatüre kataraktı vardı… Durum karmaşıktı ve çok acı çekiyordu. Simba’yı iki kere ameliyat ettirdim.
Sadece çok az bir süre görebildi ve yeniden kör oldu. Sonra kanseri ilerledi.
Tüm bu yıllar boyunca inanılmaz yoğunlukta deneyimler yaşadık birlikte, buna ailemin dağılması da dahil. Tamamen dürüst olmam gerekirse, itiraf etmeliyim ki, vazgeçtiğim anlarda bana hep Simba engel oldu.
Simba, Ali’nin ameliyat masasında hayata gözlerini yumdu. Tarih 6 Ocak 2008’di ve ben orada, onun yanında değildim.
Simba benim için müthiş bir öğretmendi. Bana şefkatin gerçek anlamını, hayatta hep dik durmayı, sebat etmeyi ve yenildiğim anlarda bile asla vazgeçmeyip, ayakta kalmayı öğretti. O bana, sonsuz güvenin gerçek anlamını öğretti.
Bugün, hepimiz, burada bu yazıyı Simba’nın sayesinde okuyoruz. Bugün, ağımız sayesinde arkadaşlıklar kuran hepiniz, kurtardığımız köpekler ve hayatlarına mutluluk kattığımız tüm aileler, hepimiz, bunu Cesur Yürek Simba’ya borçluyuz.
Teşekkürler Simba.
Eğer Simba gibi bir köpek sahiplenmek, evinizi ve kalbinizi kendi “Simba”nıza açmak isterseniz Karam‘ı evlat edinebilirsiniz…
——-
Simba, the terrier that changed my life.
Today’s post is likely to be brief mainly due to the fact that whenever I try to write or speak about her I get all teary eyed and I get a fist stuck in my throat.
I realize that many of you don’t know the history of Let’s Adopt!, how we began…
6 of January 2008, my old rescued blind terrier Simba passed away on the operation table. She was being operated of mammary tumors. It had spread. She developed the disease because her previous “owner” did not neutered her. Instead they bred her. When Simba was 14 years old she was thrown to the streets, blind, to fend for herself.
This picture was taken the moment I saw her for the first time at SHKD. The workers had told me that there was a blind dog with serious behavior issues. She wouldn’t let anyone get anywhere near her, she was fearless, and fierce… My first memory of her is of a grey ball of hair lunging at me wanting to kill me. She then suddenly stopped growling, and started licking my hand.
It was love at first sight. I left the shelter with the old blind dog that everyone feared and nobody wanted. That old dog would change my life forever.
For nearly three years Simba and I spent all our time together. She was very attached to me and I would go as far as saying that she
trusted no one but me. At first she would stay at home with our other two dogs but in time she would end up coming with me to my meetings.
Simba went to places where no dog had been before.
Simba was blind, a hypermature cataract that went untreated… The condition complicated and she was in a lot of pain. I had her operated twice, and she recovered sight slightly only to loose it again. Then, cancer developed…
During her years with me we went through incredibly powerful experiences, including the break-up of our family pack. I am being
truly honest when I tell you that she kept me going at times when I considered giving up.
Simba passed away at Ali’s operation table on the 6th of January 2008. I was not there to hold her.
Simba was a great teacher for me. She taught me the real meaning of compassion, she taught me to be tough, to persevere, to never give up and always stand tall, even at times of defeat.
She taught me the meaning of blind trust…
Today, you are all here, right now, reading this post, because of her. Today all of you who have formed friendships through our network, the dogs that we have saved, the families that they have brought joy to, we are all indebted to Simba, the Braveheart.
Simba, thank you.
Would you like to give a chance to a senior dog like I did with Simba? Here we have a very special dog.. his name is Karam . He is very very special…
Viktor Larkhill
Rest in peace little Simba…little beautiful doggie…
The person who adopted you is one of the braviest men I have ever seen…I will always remember your story accompanying his…
gün ortasında ağlattın beni Viktor
yaptıgınız iş gerçekten çok kutsal bir iş sizi yürekten tebrik ediyorum .
benimde hayatımı aynı sizinki gibi deiştiren bir köpeğim (gertha)m vardı hamileyken öldürüldü 🙁
o yüzden daha çok can kurtarmalıyız
daha çok paylaşım yapmalıyız….
heaven is a place on earth if we work & believe enough
these creatures makes our world like heaven
love is the key
please remember that we are sharing the same world with these angels
be gentle, don’t let anyone to hurt them…
Eventually, we see our favorite animal all again!
I then expected a half-Zoo! But it always does the same again hurts a lot! 🙁
A very sad story indeed, it brought tears to my eyes. I agree with you that animals teach us a great deal. A dog will accept you no matter what, humans need to learn a lesson from this. A dog does not care if you are beautiful or ugly, rich or poor or what part of the world you come from, they will love you for you, as long as you take care of them. Turkey is very lucky to have you.
Dear Viktor, I do feel your pain, as Im sure many of us do when we have lost a friend that has meant the world to us. I too saved the life of my beloved Teala, a GSD, that was about to be put to sleeep, as no one could handle her. At only 7 months old I could not bear to see such beauty extinguishd!! I took her home and after lots of hard work, she was the most beautiful spirit I had ever homed. Sadly she passed to the Rainbow in May at the wonderful age of 15, she is never forgotton, always in my heart, just as Simba is in yours.
As you say that wonderful bond between certain dogs and ourselves is all it needs to make us continue to fight for the defenceless as long as we live.
Bless you my friend
Lynda
Viktor,
Biliyormusun benim bu hayatta en çok şey öğrendiğim canlı köpek dostum BayBay,
ben kızımı 2 aylıkken aldım,onunla paylaştıklarımı kimse ile paylaşmadım,
iyi günde kötü günde hep yanımdaydı,
gezdiğim her ülkede,evlenirken,boşanırken,
sevdiklerimi kaybettiğimde,
o kadar akıllı ki hayranlık uyandırıyor,
Baybayı tanıyanlar gözlerine çoğu kez inanamıyor,
ve evet, ben bir Catering firmasında koordinatörlük yapmama rağmen
Baybayım ofiste benim masamın altında yatıyor,
Benim tüm işlerimde Baybay yanımda olmuştur,
tüm patronlarıma onun muhteşem zekasını kanıtlamışımdır,kendi kanıtlamıştır…
hiç tasma takmadım ona biz tasma ile yürümeyi beceremiyoruz,
Baybay yanımda yokken çıplak hissediyorum kendimi ben:(
biz tam 13 senedir hiç ayrılmadık ve ölene kadar da ayrılmayacağız,
Ellerimle hissettiğim minik tümörleri çok fazla büyümeden ameliyat ettirdim,
yinede hepsini aldılar,en zoru uyanmasını beklemekti,
şanslıydık,uyandı ve şimdi çok iyi,
Çok istiyorum bir gün Baybayı tanımanı,Simba ile hikayenizde çok şey bulduğum gibi,seninde çok şey bulacağına inanıyorum bizim hikayemizde…
O zaman çok daha iyi anlayacaksın neler hissediyor olabileceğimi,
ailemden dostlarımdan çok yakınımdaki insanlardan büyük kayıplar verdim ben bu hayatta,
sevdiğini kaybetmek ne demek çok iyi bilirim,
ama Baybayı kaybetme korkusu hepsinden beter,
kızabilir insanlar bana bu düşüncemden dolayı,
ama zaten kimsenin anlamasını da beklemiyorum,
anlayanlar olduğunu da biliyorum:)
Şimdi Baybay çok iyi,
ama bana düşkünlüğü ve dediğin gibi sadece bana güveniyor olması zorluyor hayat şartlarında beni…
Lütfen bir gün Baybayla yakından tanış,
emin ol Simba’dan çok şey bulacaksın:)
Ne zaman istersen seni ziyaret edebiliriz:)
Kızımı ebedi uykusuna geçmeden önce tanıştırmak istediğim nadir kişilerden birisin,
Hayvan dostlarımız için vermiş olduğun çaba zaten yeterli bu kadar insanın seni sevmesi için,
ama Simba’nın hikayesi….
işte bu hikaye benim için çok daha ayrı…
You did a wonderful job! Rest in peace tiny sweet little wild thing Simba…
Simbanın,kafesteki ” tek başına” yapayalız görüntüsü,gerçekten iç acıtıcı…Buna rağmen,ilginç bir şekilde ”acima ” hissi vermiyor.Bütün o,çaresizliğine rağmen,duruşunda bir saygınlık var…
Kimseyi yanına yaklaştırmaması,hırlaması,kendini korumak için dişlerini çıkartması ve ısırma teşebbüsleri, hep,dünyanın acımasızlığına karşı, gururlu bir ”meydan okuyuş”Zaten onu farklı kılan ve kendine aşık ettiren tarafı da bu duruşu…
İşte sanıyorum,Karamla benzerlikleri de bu…Karam da,bir şahsiyet,bir filozof adeta…
Simba’nın Viktorun evlat edinmesiyle;bu sıkı duruşunun,arkasındaki,şirinliği,tatlılığı,güzelliği,esprisi nasıl ortaya döküldüyse,eminim Karam’ın da öyle olacak…
Keşke, kendime bu şansı verebilecek durumum olabilseydi…
you were both blessed. glad you found each other. thanks for sharing your story with us. i’m sure we all have loved ones that continue to love and miss. pieces of our hearts break way with their passing. it’s a good thing what’s left of our hearts can grow in a new way to include new arrivals. right now levi, who i found as a 4 week old kitten crying in the dump about this time last year, has his four feet on my back and is purring as he shares my chair.
thank you viktor for helping us enrich both our lives and the lives of animals. long live the spirit of simba.
gonca sarap ı kurtarmyı basrdgınız ıcın cok mutluyum emnınm bı cok kısı cko sewınmıs ve bu hıkayeden ders almıslardır bunu sadece bı gorev olarak degıl vıcdanınızı dınlyerek yapın bır hayat kurtarmnın vermıs oldugu mutluluk emınımkı paja biçilemz bı duygudur herkz bu konuda duayrlı olamasını ıstıyrum bu herhangı bı olay degıl gormezden gelınemz. sen ve senın gıbı ınsanlar umarım hıc bıtmez her gecen gun artar tek dılegım bu
Sevgili Viktor,
Benim 12,5 yaşında bir Rottweiler kızım var, Greta; Greta’nın annesi Gera bebeklerini boğmaya başlayınca ben Greta’yı 28 günlükken evlat edindim, ilk 6 yıl mutlu mesut yaşadık ve Greta bu süre içinde beni 2 kez mutlak ölümden kurtardı (Facebook’taki “Rottweiler ve Pitbull katil Değildir” grubumda bu öyküleri yazmıştım) Greta bir doğum yaptı 11 yavrumuz oldu, 3ü öldü, 7 yavru çok iyi aileler edindi, bir erkek yavru da bende kaldı;Cash.. Doğumdan sonra Greta 6,5 yaşındayken kanser oldu, 6 ay ömür biçildi yavruma ama ben hergün O’nun kulağına sevgimi söyledim sonra ben by-pass oldum biz köpeğimle ikimiz birbirimizin derdine derman olduk, 8 ekim 2009 da Greta felç oldu ve benim de yüreğim felç oldu üzüntüden, yıkıldım önce sonra toparlandım kızıma veterinerimiz ve can dostumuz Yüksel Ceylan bir hafta rimadyl tedavisi uyguladı maalesef Greta bu tedaviye cevap vermedi 15 ekimde klinikte kortizon tedavisi başladık, 12,5 yaşında ve kanser olması nedeniyle kortizon Greta için çok riskli idi ancak Yüksel Bey’in deneyimli ve Greta’yı iyi tanıyor olması şanstı, Greta ilk adımlarını tedavinin 2.gününde attı, şimdi iyi, eskisi gibi olmasa da pekala yürüyor ve çok keyifli ancak bizim de bulamadığımız bir ilacımız var, kortizon sonucu bozulan karaciğer fonksiyonlarını düzeltmek için çok gerekli;” Légalon 70 mg” adında bir ilaç , aslında beşeri ilaç bu ama maalesef sorduğumuz pek çok eczaneden olumsuz yanıt aldık, bu ilacı bulmama yardım edecek bir dost var mı acaba?
Sevgilerimle..Nihal Ergün (Gretacash)