Sorumluluk
1. İnsanın kendisine verilmiş bir görevi başarılı bir sonuca ulaştırma zorunluluğu.
Sorumluluk ile yönetme ve başarının garanti altına alınması için atılacak adımlara karar verme yetkisi gelir.
2. Bir şahsın maliki bulunduğu ya da kendisine emanet edilmiş mal-mülkün veya varlıkların uygun biçimde muhafaza edilmesini, himaye altında tutulmasını ve bakımlarını sağlama zorunluluğu. Bakınız: Mesuliyet.
Dün gece bir e-mail aldım. İçeriği şu şekildeydi:
“Eğer Hayvanseverlik vaazı çekiyorsanız, sizin de yumuşakbaşlı, sevimli olmanız ve herkesin sizi sevmesini sağlamanız gerekir, böylelikle insanlar hayvanları da daha fazla sever.”
Ya da bu tarz aptalca bir şeyler…
Bugün izin verin kendimi açıkça ifade edeyim. Bu blogda üzerine vaaz verdiğim konu HAYVAN SEVGİSİ DEĞİL, BEN SORUMLULUK KONUSUNDA VAAZ VERİYORUM.
Hepinizden sorumluluğun ne anlama geldiğini öğrenmenizi rica ediyorum… Hayır..
Sizden bunu talep ediyorum.
– Sorumluluk en küçük sorunla karşılaşıldığında hayvanı bir kaldırım kenarına bırakmak yerine ona tüm hayatı boyunca bakmak için verdiğiniz sözü tutmaktır.
– Sorumluluk her an hayvanınızın güvenliğini sağlamaktır.
– Sorumluluk (geçici evler söz konusu olduğunda) hayvan sahiplendirilene kadar o hayvanla ilgilenmektir.
– Sorumluluk hayvanlarınızı çiftleştirip yavru aldıktan sonra o yavruları başkasının üzerine atmak yerine onları kısırlaştırmaktır. Hayvanınızı çiftleştiriyorsanız bu davranışınız “yönünü şaşırmış sevgi” den kaynaklanıyor gibi görülebilir ama bunu yaparak büyük bir sorumsuzluk örneğine imza atmış oluyorsunuz. Yeni doğan hayvanlar için yeterince iyi ev yok; yavru köpeğiniz için bir ev bulsanız bile o eve asla giremeyecek barınaktaki başka bir hayvanı dehşet dolu bir hayata mahkum ediyorsunuz.
– Sorumluluk hayvanlarınıza doğru düzgün bir veteriner bakımı ve beslenme şekli sunmaktır. Hayvanlarınıza ticari mamalardan yedirmek korkunç bir sorumsuzluk örneğidir. Artık zamanlar değişti. Bilinçlendik.
– Sorumluluk kendinizi, çocuklarınızı iyi yetiştirme uğruna ne kadar eğitiyorsanız hayvanlar konusunda da o kadar eğitmektir
– Sorumluluk, SORUMLULUK konusunda etrafınızdakileri eğitmektir!
Ben, şahsen, sizin hayvanları sevip sevmemenizi zerre kadar önemsemiyorum. Tüm hayvanları mı yoksa sadece kendi hayvanınızı mı sevdiğiniz sorusu da pek umurumda değil, ki çoğu insan kendi hayvanına gözü gibi bakarken zor durumda başka bir hayvan gördüklerinde tasasızca kafalarını çeviriyorlar. Benim önemsediğim, alabildiğine yayılmış sorumsuzluğun şehirlerimizde yaşama bedbahtsızlığına düşmüş hayvanların yaşamındaki etkileri. Tüm dünyadaki barınakların durumuna bakıyorum. Barınak…ne de yanıltıcı bir kelime… Benim Türkiye’de gördüğüm, barınak ya onların adlandırdığı üzere “rehabilitasyon merkezi” değil. Burada gördüğüm, belediyenin hayvan istifçileriyle işbirliği halinde işlettiği toplama kampları. Diğer ülkelerde gördüğüm ise, öldürmenin daha mantıklı bir çözüm olduğuna kanaat getirmiş “Hayvan Refahı Organizasyonları” tarafından işletilen öldürme merkezleri.
Burada anahtar kelime sorumluluk… Hayvan sevgisi tamamen abartılmış, işe yaramaz bir kavram. Keşke hepimiz hayvanları biraz daha az sevsek ama buna karşılık biraz daha sorumluluk sahibi olsak.
Viktor
Viktor@myletsadopt.com
Bir süredir danışma amacıyla, bana gelen ve genel de, yaşama karşı tutumunu taktirlr ettiğim bir hanım, bir süredir artık şehir dışında oturduğu büyük evinden taşınmak ve daha merkezde ve daha küçük bir eve geçmek istediğinden söz ediyordu… Köpeği, kocası, iki tane çocuğu ile birlikte güzel bir hayat yaşıyordu… Başarılı bir iş kadını, sorumlu bir anne, ilgili bir eş, titiz bir ev hanımı ,misafirperver bir ev sahibi, dürüst bir arkadaş, yanında çalışan yardımcılarının haklarını gözeten, haksızlığa dayanamıyan bir işveren, zamanında randevularına gelen ,gelemiyeceği veya gecikeceği zaman mutlaka haber veren bir danışandır .Yani her yönüyle ”sorumlu” bir insandır. Toplum kurallarına dikkat eder, hiçbir falsoya yer vermez. Ailesine çok bağlıdır…Onlar için herşeyini feda edebilir….
Ama tüm bu titizlik,5 yaşındaki köpeği için geçerli değildir…Yeni geçeceği eve,köpeğini götürmeyecektir.. .”evde koca köpek olmaz”dır. O kendine haldır ,haldır ev bakarken ,zavallı köpeği, hiçbir şeyden habersiz, sahibini beklemekte, sevinçle onu karşılamakta..hiç haketmediği sevgi gösterileriyle onu, öpücüklere boğmaktadır. Bilmiyordur ki ,kısa bir süre sonra, yavaş-yavaş evin eşyaları toplanacak ,ev boşalacak ve kendisi de, fazla büyük bir buzdolabı gibi yeni eve sığmıyacağı için götürülmiyecektir…
Aynı kadın, oğlunu da ”sorumlu” ”saygılı” sevdiklerine ”bağlı” bir insan olarak yetiştirmek için ne yapması gerektiğini öğrenmek istediğinden söz etmektedir…..Kendisinin henüz haberi yok ama, bundan böyle onunla işleyeceğimiz konu ”sorumluluk” olacak. Onun bildiğinden daha ” farklı ” bir sorumluluk ….. daha ” yararlı ” insanı daha ” sorumlu” yapacak bir ” sorumluluk ” ……
Hayvan refahı konusunda bu güne kadar okuduğum en iyi , en ”doğru” yazı.
Harika bir yazı. Sorumluluk daha nasıl anlatılabilirdi ki.
O bayana lütfen bir tek şey sorun:Daha da küçük eve gitse mesela tek bir odası olan eve çocuğunu bırakırmıy dı,bir başkasına? Lütfen sorun. Başka söze gerek yok bence.
Simdiye kadar okudugum en güzel anlatim. Herkese okumalarini tavsiye ederim!!