Birkaç gün önce birisi duvarıma bir yazı yazmıştı. Bu kişi e-maillerim için bana teşekkür ediyordu. Her gün yazdığım bu mailler ona yardımcı oluyormuş… Ancak bu mailleri kimseyle paylaşmadığını fark etmiş bu kişi. Neden? diye sordum kendime. Bu, beynimizde yaşattığımız en temel korku: Paylaşım. Paylaşım, başka bir deyişle paylaşmak, bizi insan yapan davranışlardan biridir ve bizim için değerli olanı vahşi hayvanlardan korumak için elimizden geleni yaptığımız, yapmak zorunda kaldığımız ilkel zamanlar kadar eskidir. Paylaşım, korkuyla bir arada yaşar.
Sahip Çıkalım!’da yaptığımız büyük oranda çoğumuzun her gün yaşadığı olağan durum ve olayları açıklamak için fikir üretmek. Fikir üretmediğimiz zamanlardaysa hayvan kurtarıyor, tedavi ediyor, iyileştiriyor ve onlara kalıcı evler bulmak için uğraşıyoruz ki bir hayvana hayatını dolu dolu ve hak ettiği şekilde yaşayabileceği kalıcı ev bulmak Türkiye’de yapması çok zor bir şey. Tabii başka ülkelerde de.
Sahip Çıkalım! fikir paylaşımlarının bizleri zenginleştirdiği ve kurtardığımız hayvanlar söz konusu olduğunda hayat kurtardığı prensibine dayanarak kuruldu. Bu fikirler benim değil, kimsenin değil. Bu fikirler ortada duruyor. Bulmak isteyen, ilgilenen herkese açık.
Sosyal medya fikir yaymak için mükemmel bir araç (maalesef iyiler kadar kötü fikirler için de geçerli bu).
Değerli bulduğunuz bir fikir varsa, işinize yarıyorsa, neden başkalarıyla paylaşmayasınız???
Sizin için değerli olan fikirlerin yayılmasına yardım edin. Sahip Çıkalım!’ın büyümesine yardım edin… PAYLAŞIN.
Loved the pic..:)
Sizler iyi ki varsınız…
Hello Viktor, I also like the message of Let’s Adopt and share