İkiyüzlü: Olmadığı halde ahlaki veya dini inançları, prensipleri varmış gibi davranan, özellikle de davranışları belirtilen inançlara ters düşen kimse.
Bu yazıyı sevmeyeceksiniz. Büyük ihtimalle bu yazıda kendinizden birşeyler bulacağınız ve gerçekler böylesine açık saçık ortaya döküldüğünde acı verdiği için. Yine büyük ihtimalle insanlar bana korkunç şeyler yazıp belki de küfredecekler, ama sakıncası yok.
Bu yazı sadece tek bir kişi tarafından değil koskoca bir grup “hayvansever” tarafından kurtarılan iki yavru köpeğe ev bulmaya çalışmak üzerine. Bu yazı Hope & Pipas hakkında.
İstanbul’un dışında bir bölgede yerde sürünürken bulunan Hope ve Pipas neler olduğunu hiç merak ettiniz mi? İkisini de durumu kritikti. İkisi de ameliyat geçirdi. Hope’un kalçası ve bacağı kırıktı. Pipas’ın ise paramparça çenesi doku nakliyle eski haline getirildi. Ameliyat masrafları küçük katkılarda bulunan pek çok insan sayesinde ödenebildi. Başarmıştık!
Bunlar 4 ay önce oldu. O zamandan beri veterinerlerimizden birisinin kliniğinde, kafesin içinde geçiriyorlar zamanlarını. evet, sık sık dışarı çıkıp mutlu mesut koşturabiliyorlar.
Hope ve Pipas, kendilerini kurtaran grubun çoğunluğunu ikiyüzlülerin oluşturması nedeniyle hayatlarının en güzel günlerini kafeste geçiriyorlar. İstanbul’daki hayvanseverlerin (bir kaç istisna dışında) çoğu çok konuşup az iş yapan insanlar. Bu gruptakiler, “cins hayvan” tutkusuyla bir araya gelmiş, kendi egolarına hizmet eden, etrafa “hayvansever” olduklarını iddia ederken sevdikleri şeyin sadece kendi köpeklerinin onlara verdiği his olan insanlar.
Sizlerin büyük bir çoğunluğu için önemli olan hayvanınız değil, sadece SİZLERSİNİZ.
Hayvanseverlerin merhametle çabaladığını düşünürüz ancak nadiren görülen bir durumdur bu. Her hafta binlerce e-posta alıyorum, ve inanın merhamet, hayvanseverlerin aklındaki son şey. Gördüklerim; aciliyet, kurtarmaların sorumluluğunu yüklenememe, ve bu yükü derhal bir başkasına aktarmaya çalışma…
Okuyucularımız”hayvansever” sıfatını rahatlıkla kullananlardan nasıl hoşlanmadığımı iyi bilirler, ancak beni en rahatsız edenlerin başında hipokratlar geliyor.
Yanlış anlamayın, her gün bu gezegendeki en müthiş insanlarla çalışma onuruna sahibim (evet, onlar sizlersiniz), öyle insanlar ki cömertlikleri ve adanmışlıkları gerçek farklar yaratıyor. Onlar bunu biliyor, ben de biliyorum. Bu da bize yeter.
Ya geri kalanlar? Tamamen yararsız…
İşte o yüzden bu mesaj seçkin bir grup insana; yardım edebilecek, hatta yardım edemeyecek olsa bile yine de elinden gelen neyse yapacak insanlara. Çünkü onlar başka. Onlar, harekete geçenler, sorunları çözenler, fark yaratanlar.
Hope ve Pipas’ı geçici veya kalıcı olarak sahiplenin, Eve gitme zamanları geldi.
Viktor Larkhill
viktor@myletsadopt.com
ben bu yazıyı sevdim.çünkü doğru.”hayvansever” kimliği altında insanlar sadece ilanların altına yorum yapmakla yetiniyor.hemde öyle iddialı yorumlar ki,kimi zaman insanları aşağılarcasına çok seviyesiz hatta küfürlü yorumlar.o insanlar bunu okuduktan sonra kızarlar tabii,kendilerine özeleştiri yapıp bu hareketlerini düzeltmek yerine.ama gerçekte napıyolar?hiç…bir barınağa bile yardım yapmak istediklerinde,”nasıl alacaksınız?” diye soruyolar.kendileri getirmeyi düşünmüyolar bile…
her söyledigine kelimesi kelimesine katiliyorum.düsüncelerimin hepsini bu yazida yazmissin.Kendim bizzat bu tarz insanlarla bazi barinaklarda tanistim.Halleri,tavirlari sanki orasi onlarin imparatorluguymus gibiydi.Bu isi gercekten öz veriyle yapmak icin hayvanlari cok sevmenin yaninda mutlaka merhamet gerekior.Zaten merhameti olmayanlar hayvanlarini bahce kafeslerinden disari cikartmiyolar.